Στις αρχές της δεκαετίας του 1950, επί προεδρίας Κίμωνα Παπαστρατή, το Αυλωνάρι, κατόρθωσε να αποκτήσει δίκτυο ύδρευσης. Επρόκειτο για ένα τεχνικά

πρωτοποριακό έργο, που, με φυσική ροή,  έφερε το νερό από τις πηγές Μαρίνου, κάτω από τον Άγιο Χαράλαμπο, μέσα στο Αυλωνάρι. Ένα έργο που σημαδεύτηκε από την εθελοντική προσφορά της συντριπτικής πλειοψηφίας των  Αυλωναριτών, που έσκαψαν  με τα χέρια τους όλη αυτή την διαδρομή. Που αντιμετώπισε και τις εντάσεις και τις περιπέτειες  ενός δικαστικού αγώνα από διεκδικητές της πηγής.

Το έργο έγινε και όλοι σχεδόν οι επόμενοι πρόεδροι που υπηρέτησαν την Κοινότητα Αυλωναρίου μέχρι την κατάργηση της, το 1998 (Ευάγγελος Παπανικολάου, Χαράλαμπος Μακρυνικόλας, Νίκος Κούκης,  Λευτέρης Αποστολίδης, Γιάννης Χροναίος, Λεωνίδας Τζώρτζης, Δημήτρης Μακρυνικόλαος)  φρόντισαν και, πέραν από την σωστή συντήρηση του δικτύου, εμπλούτισαν το υδραγωγείο με νέες πηγές. Λαμπύρω, Κρύα Βρύση, Μαρίνου Πηγάδι, Κλιμάκι, Κοσκινά είναι μερικές από αυτές. Νερό άριστης ποιότητας που επαρκούσε για το Αυλωνάρι. Επί Δημαρχίας Τσαπατσάρη, βρέθηκε πλούσιο νερό στο «Κακούλι» και κατασκευάσθηκε ένα σύγχρονο υδραγωγείο που, εκτός από την  Οκτωνιά, την Αχλαδερή και τον  Άγιο Γεώργιο,  υδροδοτεί ολόκληρο σχεδόν τον υπόλοιπο πρώην Δήμο Αυλώνος.  Συγχρόνως βέβαια λειτουργούσε κανονικά και το παλιό δίκτυο ύδρευσης, που καταλήγει στη παλιά δεξαμενή του Αυλωναρίου, όπως ήταν άλλωστε φυσικό, αφού το νερό αυτό και άριστης ποιότητας είναι και αδάπανα εισρέει στη δεξαμενή, με φυσική ροή, χωρίς χρήση αντλιοστασίου.

Αυτή η κατάσταση, που αποτελεί ένα μέρος του πολιτισμού και της ιστορίας του Αυλωναρίου και μία πηγή οικονομικής ύδρευσης διαλύθηκε, καταστράφηκε σχεδόν, στη περίοδο της δημαρχίας Κατσούλη.

Η εγκατάλειψη των πηγών υπήρξε πλήρης. Το αποτέλεσμα είναι ότι μία μόνο από τις πηγές, το Κεραμύδι, μπαίνει στην δεξαμενή. Όλες οι υπόλοιπες είναι εκτός λειτουργίας!!!! Χρόνια ολόκληρα είχαν να συντηρηθούν με αποτέλεσμα να καλυφθούν όλες με χόρτα και να χρειάζεται αγώνας να εντοπισθούν!!!!. Να έχουν σπάσει οι αγωγοί που τις συνδέουν με τις δεξαμενές και να χύνονται στο ποτάμι!!!. Ακόμα χειρότερα να έχουν ιδιώτες αποκόψει την σύνδεση και να εκμεταλλεύονται το νερό για να ποτίσουν περιβόλια!!! Το οδικό δίκτυο σε πλήρη εγκατάλειψη, αδιάβατο!!!. Χρειάστηκε η συνδρομή του Δημήτρη Μακρυνικόλα, τελευταίου προέδρου της Κοινότητας Αυλωναρίου, για να εντοπισθούν «στο περίπου» οι πηγές του Αυλωναρίου!!! Αυτή είναι, δυστυχώς, η κατάσταση που παρέδωσε η δημαρχία Κατσούλη στις πηγές του Αυλωναρίου. Κατάσταση που αναφέρθηκε λεπτομερώς στην πρόσφατη Λαϊκή Συνέλευση στο Αυλωνάρι.

 Το μέγεθος της καταστροφής είναι τέτοιο που οι ευθύνες δεν μπορεί να αποδοθούν μόνο, αλλά κυρίως στη δημαρχία Κατσούλη, Ευθύνη γι΄αυτή την κατάσταση που εξελίχθηκαν τα πράγματα στη δημαρχία Κατσούλη έχουν και η αντιπολίτευση του αλλά και οι φορείς του Αυλωναρίου, που αρκούνταν στις ψευδείς διαβεβαιώσεις του και δεν φρόντισαν να διαπιστώσουν με τα μάτια τους την κατάσταση. Τώρα, η Δημοτική Ενότητα Αυλώνος και η Τοπική Κοινότητα Αυλωναρίου τρέχουν να αντιμετωπίσουν άμεσα το θέμα. Είναι ευτύχημα ότι βρήκαν την θερμή συμπαράσταση του Δήμαρχου Δημήτρη Θωμά και την εθελοντική προσφορά του Κώστα Τσιργιώτη, που ανέλαβε να συντονίσει και επιβλέψει τις εργασίες αποκατάστασης του παλιού δικτύου. Ήδη οι εργασίες άρχισαν και πιστεύεται ότι θα έχουν ολοκληρωθεί μέσα σε αυτό το χρόνο.

          Δημοτική Ενότητα Αυλώνος

                Τοπική Κοινότητα Αυλωναρίου