Γεννήθηκε στο Αλιβέρι Ευβοίας το 1935 και πέθανε στην Αθήνα το 1993. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με δάσκαλο το Γ. Μόραλη. Εργάστηκε κατά διαστήματα κοντά στους ζωγράφους Γ. Τσαρούχη και Ν. Νικολάου. Παρουσίασε το έργο του σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα, Παρίσι 1974, Γενεύη 1979, Αγγλία 1972, Μπιενάλε Αλεξάνδρειας 1974 κ.α.
Έργα του βρίσκονται στην Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλέξανδρου Σούτσου, στην Π.Δ. Αθηναίων, στην Πινακοθήκη V. Krevitz της Νέας Υόρκης κ.α.
Διετέλεσε διευθυντής της Σχολής Καλών Τεχνών της Τήνου. Το έργο του βραβεύτηκε στη Πρώτη και στη Δεύτερη έκθεση Νέων (1961 και 1962).
Αγωνιστής του ΄21 από το Αλιβέρι. Πολέμησε μέχρι το τέλος του αγώνα υπό τον Κριεζώτη. Στη μάχη του Ανηφορίτη ανδραγάθησε σώζοντας από βέβαιο θάνατο τον αρχηγό Κριεζώτη. Αποστρατεύθηκε με το βαθμό του λοχαγού και εγκαταστάθηκε στο Αλιβέρι.
Αγωνιστής του ’21 από το Αλιβέρι. Πολέμησε υπό τον Κριεζώτη στην Εύβοια, στην Αττική και στη Στερεά.
Πρόκριτος Αλιβερίου στα χρόνια της επανάστασης. Εκλέχτηκε μέλος της δωδεκαμελούς εφορευτικής επιτροπής για το συντονισμό του αγώνα, που είχε χαρακτήρα διοικητικό και οικονομικό, φρόντιζε κυρίως για την παροχή τροφίμων, μισθών και πολεμοφοδίων για την επικείμενη επίθεση του Κριεζώτη κατά της Καρύστου. Ο ίδιος παρακολούθησε και την εκστρατεία μέχρι το Μαρμάρι.
Ανθυπολοχαγός από το Αλιβέρι. Ακολούθησε τον Κριεζώτη, παίρνοντας μέρος σε πολλές μάχες της Εύβοιας, της Αττικής και της Στερεάς. Διακρίθηκε κυρίως στη μάχη του Ανηφορίτη. Αποστρατεύθηκε με το βαθμό του ανθυπολοχαγού και εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Αλιβέρι.
Πρόκριτος από το Αλιβέρι. Εκλέχτηκε από το λαό του Αλιβερίου μέλος της δωδεκαμελούς εφορίας για το συντονισμό του αγώνα, δηλαδή να φροντίσει για τη διοικητική και οικονομική παροχή στους άνδρες για την επικείμενη επίθεση του Κριεζώτη κατά της Καρύστου. Παρακολούθησε την εκστρατεία μέχρι το Μαρμάρι.
Ο Βασίλης Πετράκης γεννήθηκε στο Αλιβέρι της Εύβοιας στις 12 Φεβρουαρίου του 1960. Σπούδασε στο Παιδαγωγικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και μετεκπαιδεύτηκε στο Μαράσλειο της Αθήνας.
Ο Γιώργος Πηλιχός γεννήθηκε το Μάιο του 1929 στο Κιλκίς, μεγάλωσε όμως στο Αλιβέρι της Εύβοιας απ’ όπου κατάγονταν οι γονείς του. Τελείωσε το γυμνάσιο της Χαλκίδας και αργότερα την Πάντειο Σχολή. Στα 21 του χρόνια εργαζόταν ήδη ως συντάκτης στις εφημερίδες «Μάχη» και «Δημοκρατικός Τύπος». Δημοσίευσε περισσότερες από χίλιες συνεντεύξεις με διεθνείς και ελληνικές προσωπικότητες των γραμμάτων και της τέχνης, όπως την Κάλλας, τον Μπέργκμαν, την Αντερσον κ.ά. Με αρκετούς από αυτούς συνδέθηκε με φιλία όπως π.χ. με την Κάλλας, αν και η σχέση τους είχε ξεκινήσει ανορθόδοξα, όταν κάποτε αυτός εισέβαλε στη σουίτα της στη «Μεγάλη Βρετανία» επιμένοντας να του δώσει συνέντευξη και προκαλώντας την έντονη οργή της.
Γεννήθηκε στο Αλιβέρι της Εύβοιας το 1944. Έκανε σπουδές ζωγραφικής. Είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος, του Συλλόγου Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Β. Ελλάδος και της Μακεδονικής Καλλιτεχνικής Εταιρείας «Τέχνη». Επιμελήθηκε εξώφυλλα και σκίτσα σε λογοτεχνικά βιβλία. Παρουσίασε τη δουλειά του σε πολλές ομαδικές και ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό
Ο Γιώργος Πηλιχός έφυγε στα 74 χρόνια του από ανίατη ασθένεια. Άφησε πίσω του ως παρακαταθήκη – πνευματική κληρονομιά εκατοντάδες συνεντεύξεις με ισάριθμες προσωπικότητες από τον χώρο των γραμμάτων και του πολιτισμού και τα βιβλία «Δέκα σύγχρονοι Έλληνες», «Κάρολος Κουν» και το σχετικά πρόσφατο «Πνεύμα και Πολιτική» που εξέδωσε ο Καστανιώτης από τη σειρά «Σκέψη, Χρόνος και Δημιουργοί» με την επιμέλεια του Θανάση Νιάρχου.
Ο Θανάσης Χατζόπουλος γεννήθηκε το 1961 στο Αλιβέρι, όπου έζησε μέχρι το 1978. Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ειδικεύτηκε στην παιδοψυχιατρική. Ποίηση και ψυχανάλυση είναι οι δύο όχθες ανάμεσα στις οποίες κινήθηκε μέχρι σήμερα στη ζωή και στην εργασία του. Εκτός από ποίηση γράφει δοκίμια και για τη λογοτεχνία που δημοσιεύονται σε λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες. Η ποίηση του μεταφράστηκε στα Αγγλικά, Γαλλικά, Ιταλικά, Ισπανικά, Καταλανικά, Σουηδικά, Λιβανικά, Σλοβένικα και Βουλγαρικά. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα ως ψυχαναλυτής παιδιών και ενηλίκων.
Ο Νίκος Ζωντός γεννήθηκε το 1937 στον Γαβαλά. Από μικρός επέδειξε ιδιαίτερη κλίση στη ζωγραφική. Τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής πήρε από τον ζωγράφο Δημήτρη Μεγαλίδη. Στη συνέχεια έκανε δύο χρόνια σχέδιο με κάρβουνο κοντά στον ζωγράφο Τάσο Λουκίδη. Επίσης, άλλα δύο χρόνια δούλεψε το χρώμα κοντά στον ζωγράφο Γιάννη Πετρούτσο. Έχει παρουσιάσει δουλειά του σε διάφορες γκαλερί της Αθήνας, καθώς και στη Βιβλιοθήκη Χαλκίδας. Έργα του βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές.
Ο Γιώργος Ρέτσας γεννήθηκε στον Γαβαλά Ευβοίας το 1953. Από μικρός ασχολήθηκε με τη ζωγραφική και έκανε ελεύθερες σπουδές κοντά στον αγιογράφο Χριστόφορο Τάσκο, φιλοτεχνώντας πολλές αγιογραφίες εκκλησιών σε όλη την Ελλάδα. Η σημερινή του δουλειά στρέφεται κύρια στη ζωγραφική ψηφιδωτών και στη γλυπτική, παρουσιάζοντας έναν κύκλο δουλειάς σχετιζόμενο με την ελληνική μυθολογία. Έχει φιλοτεχνήσει τα εξώφυλλα σε πολλές συλλογές ποιημάτων και ακόμη έχει κάνει αφίσες σε διάφορους πολιτιστικούς φορείς και θεατρικούς θιάσους, στους οποίους έχει δουλέψει και τα σκηνικά. Δουλειά του έχει παρουσιαστεί σε αφιερώματα, στην κρατική Τηλεόραση, στην εκπομπή «Έλληνες Ζωγράφοι». Έργα του, σήμερα, βρίσκονται σε Δημόσιες βιβλιοθήκες της χώρας, καθώς και σε ατομικές συλλογές, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.
ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ
ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ
Γεννήθηκε στο Παρθένι το 1908. Τελείωσε τη γυμναστική ακαδημία και διορίστηκε γυμναστής στο γυμνάσιο Χαλκίδας. Φρόντισε και συντέλεσε στην ίδρυση και δημιουργία του εθνικού σταδίου της Χαλκίδας. Πήρε μέρος στο έπος της Αλβανίας, ενώ κατά την κατοχή πρωτοστάτησε στην ίδρυση εθνικών ομάδων για την καταπολέμηση των κατακτητών. Έπεσε θύμα του εμφυλίου, βρίσκοντας τραγικό θάνατο στις 17 Οκτωβρίου 1943. Η Χαλκίδα για να τον τιμήσει έδωσε το όνομά του στην κεντρική λεωφόρο της πόλης, Χαϊνά, και με την ανέγερση ανδριάντα μπροστά από το εθνικό στάδιο.