Δήμος Κύμης Αλιβερίου

ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΣΒΑΚ | ΚΥΜΗΣ – ΑΛΙΒΕΙΟΥ
Κανονισμός Καθαριότητας
Facebook Page
Blog
Δ.Ε.Υ.Α.Κ.Α.
Ινστιτουτο Παπανικολαου
Πολιτική Προστασία SPOT
Your Europe
Σύνδεσμοι

Μαλετιάνοι

Διοικητική ιστορία

  • 28/12/1836: Ο οικισμός Μαλετιάνοι  υπάγεται στο Δήμο Κοτυλαίων.
  • 16/08/1912: Ο  οικισμός υπάγεται  στην   κοινότητα Βιτάλου.
  • 11/03/1919: Ο οικισμός αποσπάται  από την κοινότητα Βιτάλου και ορίζεται   έδρα της κοινότητας Μαλετιάνων.
  • 16/10/1940: Αναγνωρίζεται ο οικισμός Καζάρμα και υπάγεται  στην κοινότητα για να καταργηθεί στις  07/04/1951 και να υπαχθεί ξανά στο Δήμο Κύμης στις  18/03/2001
  • 04/12/1997: Η  τότε κοινότητα Κοινότητα Μαλετιάνων, με  τους οικισμούς Μαλετιάνων και Καζάρμα  καταργήθηκε και υπάχθηκε στον νεοσύστατο τότε Δήμο Κύμης.
  • 1/1/2011: Με την νέα διοικητική μεταρρύθμιση αποτελεί Τοπική Κοινότητα του Δήμου Κύμης – Αλιβερίου. Η Τοπική Κοινότητα Μαλετιάνων, (σε   κατάταξη από το μεγαλύτερο προς το μικρότερο) είναι η 46η με πληθυσμό  138 κατοίκων στο Δήμο Κύμης – Αλιβερίου και 41η από πλευράς έκτασης με 2.999 στρέμματα. Στον νέο Δήμο   εκπροσωπείται με έναν Τοπικό Εκπρόσωπο.

Ιστορία

Το όνομα του οικισμού προέρχεται από οικογενειακό επώνυμο, ίσως από τον πρώτο οικιστή. Παρότι όλη η περιοχή είναι δασώδης και σε υψόμετρο 200-300μ., πρέπει να κατοικήθηκε από την αρχαιότητα, πράγμα που αποδεικνύεται από τους τάφους, τα κτερίσματα και τα νομίσματα που βρέθηκαν στη περιοχή, όπου βρίσκονται και τα χωριά Μαλετιάνοι και Καζάρμα.

Σκοτεινή είναι η περίοδος του Βυζαντίου, ενώ αποτέλεσε μαζί με τα γύρω χωριά φέουδο των Ενετών. Έγινε τσιφλίκι των Τούρκων αργότερα με έντονα τα σημάδια της εποίκισης.

Μετά την απελευθέρωση και με τον ερχομό μετοίκων άρχισε το χωριό να αναπτύσσεται. Το 1896 αριθμούσε 367 κατοίκους, σύμφωνα με τη απογραφή, και ήταν στο ζενίθ της ανάπτυξής του με σχολείο και καταστήματα.

Το 1930 συνδέθηκε μέσω του Πύργου με την επαρχιακή οδό Χαλκίδας – Κύμης.

Μετά το Β΄ παγκόσμιο πόλεμο, την κατοχή, το διχασμό ακολούθησε η εγκατάλειψη του χωριού από τους κατοίκους του.

Φυσιογνωμία

Οι Μαλετιάνοι είναι ένα όμορφο μικρό χωριό . Σχεδόν 250 οι κάτοικοι του  το 1940 και σήμερα μόλις 138. Ορεινός οικισμός που βρίσκεται στο κέντρο του Δήμου Κύμης, που αναπτύσσεται νότια του άξονα Βιτάλων – Κύμης  . Είναι χτισμένο στην πλαγιά ενός κατάφυτου λόφου. Η σημαντικότερη ασχολία των κατοίκων ήταν η εξόρυξη λιγνίτη από ιδιωτικά πηγάδια. Τα σπίτια είναι χτισμένα με τον γνωστό Ηπειρώτικο τύπο δόμησης. Ένα βασικό χαρακτηριστικό του χωριού είναι οι πολλές και μεγάλες βελανιδιές. Η γέρικη βελανιδιά του Κούσουλα λέγεται πως έχει ηλικία 800 ετών.

Στον οικισμό «Καζάρμα» , βρίσκεται η είσοδος της πρώτης στοάς λιγνιτωρυχείων της Κύμης που ξεκίνησαν το 1834 και η οποία αποκαλείται «στοά του Όθωνα». Ο οικισμός Καζάρμα υπάγεται στο τοπικό διαμέρισμα Μαλετιάνων και βρίσκεται    δυτικά της Κύμης , με 11 κατοίκους . Ο οικισμός Καζάρμα αναγνωρίστηκε στις 16/10/1940 και υπάχθηκε στην κοινότητα Μαλετιάνων.

Η ονομασία του προέρχεται από την ιταλική λέξη “caserma”, που σημαίνει στρατόπεδο. Όντως στην θέση της εκκλησίας του Προδρόμου  είχαν στρατοπεδεύσει οι στρατιώτες – σκαπανείς, οι οποίοι το 1835 άνοιξαν την πρώτη στοά στη Ελλάδα για την εξόρυξη του λιγνίτη. Ο βασιλιάς Όθων και η συνοδεία του ανάμεσα στην οποία ήσαν και ερευνητές Βαυαροί μεταλλειολόγοι, κατά την επίσκεψή τους στην Κύμη και τα περίχωρα, ανακάλυψαν την ύπαρξη ανθρακοφόρων στρωμάτων. Το 1835 λειτούργησε το πρώτο στην χώρα λιγνιτωρυχείο στην Καζάρμα, με 5 σημεία εξόρυξης: Όθωνας, Τέρμα, Ευτυχία, Διάμεσο και Φιρές. Αυτό αποτέλεσε και τον σημαντικότερο τομέα οικονομικής ανάπτυξης της εποχής.

Με τη μέριμνα του βασιλιά εγκαταστάθηκαν, στο χώρο μεταξύ Κύμης και Μαλετιάνων στη θέση Καζάρμα, επτά οικογένειες Βαυαρών ειδικών σε έργα έρευνας και εξόρυξης των ανθρακοφόρων εδαφών. Η πρώτη στοά που ανοίχτηκε από τους Βαυαρούς ονομάστηκε «στοά Όθωνος».

Η εκμετάλλευση των ανθρακοφόρων στρωμάτων άρχισε από το 1844. Κατά το 1846 άρχισε η χάραξη και η κατασκευή του δρόμου Καζάρμας – Κύμης υπό την επίβλεψη του μηχανικού και εργολάβου Δημοσθένη Βρατσάνου. Τα πρώτα χρόνια ο λιγνίτης μεταφερόταν στην Παραλία Κύμης με μουλάρια. Μετά όμως την κατασκευή του δρόμου η μεταφορά γινόταν με κάρα. Η λειτουργία των ανθρακωρυχείων της Καζάρμας κράτησε περίπου 2 δεκαετίες. Στη συνέχεια από την Καζάρμα μεταφέρθηκαν στο Εντζι, δυτικά των Καλημεριάνων.

Έχει απομείνει η πετρόχτιστη στοά του λιγνιτωρυχείου Φιρές  που κατασκευάστηκε από το 1942 από την Εταιρία. Ένα κτήριο, μια στέρνα και ένα τσιμεντένιο σιλό από όπου τα φορτηγά φόρτωναν το κάρβουνο παρέμειναν ως κατάλοιπα μιας άλλης εποχής.

Αξιοθέατα

Αξιόλογες οι 5 εκκλησίες του χωριού: η Ευαγγελίστρια (προ του 1850) με το ξυλόγλυπτο τέμπλο του 1851, τα Εννιάμερα (προ του 1850), ο Αϊ- Γιάννης ο Πρόδρομος στην Καζάρμα (το 1878), η Ανάληψη (1931-1995), ο Αγ. Ελευθέριος στον οικισμό Πέρασμα (1953-1999).

Τα πετρόκτιστα τα σπίτια, τα πεζούλια, οι βρύσες και τα πηγάδια που ύδρευαν το χωριό, η πετρόχτιστη στοά Φιρές, τα κτήρια, τα πέτρινα σιλό της εταιρείας της εξόρυξης κάρβουνου, παλιά λιοτρίβια, φούρνοι, είναι υπολείμματα μιας παλιότερης δόξας.

Στο χωριό πραγματοποιούνται και σήμερα διάφορες γιορτές από τους κατοίκους του: στις Απόκριες με χειροποίητα  μακαρόνια , το Πάσχα με γιουβέτσι σε φούρνο με ξύλα και χορό έξω από την εκκλησία μετά την Αγάπη . Οι φωτιές και ο κλήδονας του Αϊ– Γιάννη στις 24 Ιουνίου.

Χάρτης