Διοικητική ιστορία

• 28/12/1836^: Ο οικισμός υπάγεται  στο Δήμο Κονιστρίων.
• 16/08/1912: Ο  οικισμός ορίζεται  έδρα   της κοινότητας Μανικίων.
• 4/12/1997, η τότε κοινότητα Κοινότητα Μανικίων, με τον οικισμό Μανίκια, καταργήθηκε και υπάχθηκε στον νεοσύστατο τότε Δήμο Κονιστρών.
• 1/1/2011: Με τη νέα διοικητική μεταρρύθμιση αποτελεί Τοπική Κοινότητα του Δήμου Κύμης – Αλιβερίου. Η Τοπική Κοινότητα του Μανικίων (σε κατάταξη από το μεγαλύτερο προς το μικρότερο) είναι η 40η με πληθυσμό 206 κατοίκων στον Δήμο Κύμης – Αλιβερίου και 14ηη από πλευράς έκτασης με 23,554 στρέμματα. Στον νέο Δήμο  εκπροσωπείται με έναν Τοπικό Εκπρόσωπο.

Ιστορία

Δυτικά του χωριού, στην πλαγιά του βουνού Κρύο νερό βρίσκεται το χωριό Παλιοχώρι ή Παλιόσπιτα όπου βρίσκονται ερείπια και τάφοι.

Φυσιογνωμία

Η Τοπική Κοινότητα Μανικίων χαρακτηρίζεται ημιορεινή, με μέσο υψόμετρο 410 μέτρα και με αγροτικό χαρακτήρα. Σύμφωνα με την απογραφή πληθυσμού του 2001, έχει σχετικά μικρή ανεργία (36^η), στο πλαίσιο του νέου Δήμου Κύμης – Αλιβερίου.

Ο οικισμός Μανικίων, με 206 κατοίκους, εκτείνεται πάνω από τον ορμητικό  ποταμό Μανικιάτη, ο λεγόμενος Νέδων των Αρχαίων. Βόρεια και ανατολικά του οικισμού, υψώνεται σε μήκος 3 χιλιομέτρων απόκρημνο και σε κάθετες πλευρές, ασβεστολιθικό βουνό. Το ορεινό αυτό συγκρότημα με τα ονόματα Κόστυλας και Μαυροβούνι, είναι ο λεγόμενος Τρύχας των Αρχαίων. Επάνω από τα βουνά εκτείνεται το οροπέδιο της Μελεϊνας. Το μεγάλο χαραδρώδες οροπέδιο περικλείεται από τα όρη Ξεροβούνι, Σκοτεινή, Μαυροβούνι και Κόστυλα. Έχει πηγαία νερά, τα οποία δεν έχουν διέξοδο προς τη θάλασσα, αλλά μέσω του ποταμού που τα συγκεντρώνει χάνονται σε μια φυσική χοάνη διαμέτρου 1,5 μέτρου που είναι στο βάθος μιας πελώριας σπηλιάς. Η σπηλαιώδης αυτή χοάνη του όρους Μαυροβούνι είναι η λεγόμενη «Καταβόθρα». Το σπήλαιο που δημιουργείται έχει αποτελέσει αντικείμενο έρευνας σπηλαιολόγων. Στην ίδια θέση κατασκευάζεται το φράγμα των Μανικίων.

Μνημεία

Η εκκλησία «Η Κοίμηση της Θεοτόκου», και τα γραφικά ξωκλήσια «Άγιος Γεώργιος» και «Άγιος Κωνσταντίνος».

H «Kαταβόθρα», πηγή μέσα στο ελατόδασος, 4 χλμ. από το χωριό, που καταλήγει σε ένα μεγάλο σπήλαιο, το οποίο έχει γίνει αντικείμενο ερευνών από σπηλαιολόγους.

Χάρτης